[niem. Generalgouvernement] (Generalna Gubernia, GG) jednostka administracyjno-terytorialna, utworzona przez okupacyjne władze niemieckie 26 października 1939, na podstawie dekretu Hitlera, na części ziem polskich, które nie zostały włączone do III Rzeszy. GG dzieliło się na 5 dystryktów: krakowski, warszawski, lubelski, radomski i utworzony w sierpniu 1941 galicyjski. Obejmowało 94 tys. km2, zamieszkiwanych przez 12 milionów mieszkańców, w tym około 10 milionów Polaków, 1,5 miliona Żydów, 650 tys. Niemców, przeszło 500 tys. Ukraińców i Białorusinów. Stolicę tego obszaru umiejscowiono w Krakowie, gdzie na Wawelu urzędował Generalny Gubernator Hans Frank.
W GG obowiązywał język niemiecki oraz polski. Utworzenie GG wiązało się z celami polityki niemieckiej w Europie Wschodniej. Niemcy uczynili z GG źródło taniej siły roboczej, bazę surowcową i żywnościową dla III Rzeszy. Fabryki i zakłady przemysłowe przystosowano do produkcji wojennej, a gospodarstwa obłożono wysokimi kontyngentami. Zlikwidowano też polskie szkolnictwo wyższe i średnie, wywożono lub niszczono dobra kultury. Prowadzono akcję masowego wyniszczania ludności polskiej (głodowe racje żywności, wywożenie do Niemiec na przymusowe roboty, wysiedlenia) oraz stosowano bezwzględny terror (egzekucje publiczne, pacyfikacje wsi). Ogółem zginęło wówczas około 3 mln Polaków.
Dla ludności żydowskiej początkowo założono getta (1942-44), a następnie ich mieszkańców wymordowano. GG była jednym z najaktywniejszych w Europie terenów antyniemieckiego ruchu oporu i konspiracji wojskowej.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Generalne_Gubernatorstwo
