Uczyć się z historii — doświadczenia totalitaryzmów XX wieku

Uczniowie VII, VIII i IX klas szkół zasadniczych i specjalnych w Szlezwiku-Holsztynie, słuchają i śpiewają „Bagiennych żołnierzy” [Die Moorsoldaten], poznając historię Holokaustu i powstania pieśni.
Projekt pochodzi z partnerskiej strony: „Lernen aus der Geschichte”

„Brundibár”, czeska opera dziecięca, powstała w 1938. Między 1942 a 1944 była wystawiana ponad 50 razy w getcie w Terezinie przez osadzone tam dzieci. Uczniowie szkoły muzycznej w Schwerinie przygotowali operę w 1996. Zostali z nią zaproszeni do Izraela i tam, oprócz innych świadków historii, spotkali także Zvi Cohena, swego czasu jedno z muzykujących dzieci w getcie w Terezinie.
Opis projektu pochodzi z partnerskiej strony „Lernen aus der Geschichte”

Uczniowie kursu języka niemieckiego z 8 i 9 klasy i jednej 10 klasy Szkoły Zbiorczej w Neunkirchen zwiedzili obóz koncentracyjny Natzweiler Struthof. Przygotowując się do tego wydarzenia rozmawiali z byłą więźniarką obozu Hilde Schäfer. W efekcie tych doświadczeń uczniowie napisali prace literackie i inne teksty, które zaprezentowali publicznie w Pałacu w Saarbrücken.
Opis projektu pochodzi z partnerskiej strony „Lernen aus der Geschichte”

Uczniowie badają reakcje i zachowania sprawców i ofiar, wybawców i widzów w latach 1933 do 1938. Poznają istniejące wtedy alternatywy działania. Konieczne do tego celu dodatkowe informacje uzyskują dzięki interpretacji współczesnych zdjęć oraz analizy źródeł historii lokalnej.
Opis projektu pochodzi z partnerskiej strony „Lernen aus der Geschichte”

Od 1994 roku powstaje na terenie Szkoły Podstawowej Löcknitz pomnik ku czci żydowskich współobywateli z dzielnicy Schöneberg, którzy zginęli w obozach koncentracyjnych. Urząd Kultury udostępnił uczniom listy z wszystkimi byłymi współobywatelami dzielnicy, które są zestawione według ulic i numerów domów. Uczniowie szóstych klas wyszukiwali z tych list nazwiska współobywateli, z którymi spontanicznie poczują więź pod wzglądem wieku, daty urodzenia, nazwiska lub adresu zamieszkania. Wypisywali na jednym z kamieni pamiątkowych to nazwisko i podczas odbywającej się corocznie uroczystości dokładali go do zbioru kamieni-pamiątek. Opis projektu pochodzi z partnerskiej strony „Lernen aus der Geschichte”